Baggage claim revisited

Woensdag, 27/8 – Bus van DC naar Philadelphia

Dinsdagavond 19/8 tijdens zonsondergang aangekomen in New York City, ontvangen door ene David die midden in the blackest neighbourhood ever woont genaamd Flatbush, Brooklyn, ten oosten van Manhattan. Een keer met de bus naar toe gereisd als enige blanke in de bus (ik zat voorin), maar overleeft! Nee eigenlijk was iedereen in NY gewoon best wel aardig. Gestoord, soms, maar aardig.

David heb ik verder niet veel gezien -hij was druk bezig met het laten schuren en lakken van zijn vloer- maar ik heb veel andere mensen ontmoet die in NY wonen of op reis zijn. Allemaal Amerikanen. Ik heb veel rondgelopen (veel gemetrood ook), veel foto's gemaakt, veel gebouwen gezien. Soms lijkt het net alsof je door een filmset loopt. Hoogtepunten? De ferry naar Staten Island, wandelen over de Brooklyn bridge (niet te missen in elke willekeurige amerikaanse film/serie), stappen in NY, Central Park en ook erg goed was het Metropolitan museum en Museum of Modern Art. In laatstgenoemde heb ik uren lang een enorme Dali tentoonstelling bewonderd en gek genoeg was ik onder de indruk. De kunstliefhebber in mij is naar boven gekomen. Mooi he? Ik voel me erg suf nu ik dit schrijf.

Goed. Next stop Washington D.C., ook wel bekend als woonplaats van Mr. Bush! Ter uw informatie, het Witte Huis staat gewoon midden in de stad. Superhandig! Verder heb ik veel monumenten gezien die me erg bekend voorkwamen uit diverse films, en waar van ik nu weet dat ze dus allemaal op loopafstand in dezelfde stad staan. Zo leer je nog eens wat.

Echter, D.C. is ook een saaie stad, met name verklaarbaar door het hoge percentage ambtenaar, die overigens veelal nog op vakantie zijn. Na twee dagen wel genoeg gezien dus. Mijn liftplannen zijn enigszins (lees alleszins) gewijzigd. Na verschillende benadrukte adviezen om vooral te gaan liften als je het leven niet meer zo ziet zitten, en dat bij mij wel meevalt, gaan we dat dus toch mooi niet doen. Liften is ook nog eens illegaal in de helft van de staten waar ik doorheen moet. Overigens (#2) staan de meeste van die steden (Richmond, Virginia Beach, Myrtle Beach) in bepaalde top tiens van meest onveilige steden/dorpen; in Richmond wordt jaarlijks 1 op de 3000 mensen wordt vermoord.

Dus weer terug naar het noorden, momenteel in Philadelphia, zittend in een kroeg waar mijn kofffie (1.20 euro, grote mok) telkens maar wordt bijgevuld en de waitress al sjansend haar tip probeert op te hogen. Bar en restaurantpersoneel schijnt hier maar zo'n 2 a 3 euro p/u te verdienen; zie daar de verklaring voor haar enigszins onprofessionele gedrag.

Goed behalve dat Tom Hanks in een film speelt genaamd Philadelphia (voor amerikanen liefkozend Philly), weet ik niet veel meer dan wat ik net even op Wikipedia heb opgezocht. Er staat dat ook deze stad Nederlandsche wortels heeft!

Zaterdag – 30/8 – Old City, voor de Starbucks

Nog in Philadelphia, de stad waar de Declaration of Indepence is geschreven (door ene Jefferson) en de Constution is geschreven (zelfde Jefferson) en getekend door afgevaardigden van de verschillende staten. Dit speelde zo rond 1776, daar kwam nog een oorlogje met wat Britten achteraan, maar van 1790-1800 was Philadelphia de hoofdstad van de Verenigde Staten van Amerika! En daar zijn ze hier maar reuze trots op. Overigens is de film “Rocky” hier ook gedeeltelijk opgenomen; de trap die hij op- en afloopt als training tijdens de films is de trap van het Philadelphia Museum of Art. Dat je dat even weet.

“Philly” is geen reuzestad als New York, en heeft niet de status van DC, maar het is wel leuk hier. Woensdag kwam ik Rachel tegen en die heeft me over de afgelopen dagen uitgebreid ingelicht over de Amerikaanse geschiedenis, wat er allemaal mis mee is, en waarom Europa zo veel beter is. Merkwaardig is eigenlijk dat iedereen die ik tot nu toe heb ontmoet van mening is dat er is veel mis is met de USA. Dat kan echter ook aan he type mensen liggen; iedereen die ik tot nu toe heb gesproken stemt Obama.

Momenteel logeer ik bij Rob, een programmeur die veel te veel verdient, in het centrum van Philly woont, en zijn tweede slaapkamer aan mij heeft uitgeleend. Het voelt aan als een vier sterren hotel, alleen kost het niks. Dat mag ik wel. Later zal ik nog een stuk wijden aan het hele “Couchsurfen”, nadat ik nog wat meer mensen heb ontmoet uit deze overigens zeer interessante wereldwijde community.

Groeten vanuit een zonnig Philadelphia.


Dinsdag 2 september, 22:27, welcome to vliegveld Miami

Volgens Henry, de vliegtuigenelectricien van American Airlines, die net als alle andere Amerikanen met name interesse heeft voor mijn schattige laptop, kan ik het beste in deze hoek op de grond in slaap vallen. Is heel normaal. Of ik instrumenten bespeel en waarom dan niet. Of ik echt uit Nederland kom en de vrouwen daar echt zo mooi zijn. Of dat het nou Zwitserland was... Oja, "Zweden", zegtie, na een subtiele hint van mij.

Over 8.5 uur gaat het vliegtuig naar Colombia. Laatste dagen veel meegemaakt en het lijkt net alsof ik al twee maanden op reis ben. Is gelukkig niet zo. Een korte conclusie. De afgelopen 15 dagen heb ik veel mensen ontmoet en veel gezien. Sommige mensen had ik graag wat langer gezien. Misschien blijf ik de komende tijd wat langer op dezelfde plek hangen. De bus, het vliegtuig en uren met een backpack op je rug rondsjouwen waren nou niet bepaald de hoogtepunten. Ik zou graag nog even blijven.

Morgen ben ik dus in Bogota! Ik zal niet uitweiden over mijn verdere plannen, want die heb ik niet.

Groeten vanuit Miami, Florida!

Seef

ps: wat waait het hier hard